make it's sleepy

ที่เบื้องหน้าเป็นสตรีนางหนึ่ง ทั้งยังเป็นสตรีที่เติบโตเต็มวัย เต็ม ไป

สามารถผ่านด่านเบื้องหน้าได้หรือไม่

เซี่ยสินโน้มตัวออกไปเล็กน้อย กล่าวอย่างจริงจังว่า “ฮูหยิน ก่อน ที่จะหารือเรื่องสำคัญ เรามีคำพูดประโยคหนึ่งคิดถามฮูหยิน ตอนนี้ใน กระโจมมีแต่เราท่าน ไม่มีบุคคลอื่นอีก พอออกไปหากท่านคิดปฏิเสธ เรา ก็ไม่มีพยานหลักฐาน ตังนั้นฮูหยินตอบคำถามได้อย่างวางใจ”

ฮู่อาฮูหยินถูกสะกิดความสงสัยอยากรู้ขึ้น ถามว่า “เรื่องอันใด?” เซี่ยสินกล่าวเสียงหนักๆ ว่า “แคว้นวาลาเปลือกนอกยอมอ่อน น้อมต่อด้าหมิง แต่ลอบแต่งตั้งท่านข่าน ท่านข่านผู้นี้เป็นทวอทวอป้ฮัว ซึ่งหลบหนีจากดินแดนกานชู คราครั้งนี้แคว้นวาลากรีธาทัพบุกแคว้น ตาร์ตาร์ ดูเหมือนเป็นองค์หญิงซาม่เอ๋อนำทัพ แท้ที่จริงเป็นมันสั่งการ ใช่ หรือไม่?”ที่นอนเป่าลม ลาซาด้า

ฮู่อาฮูหยินใจหายวาบ ยกมือกดพื้นโต๊ะเตี้ย ยามกะทันหันไม่ทราบ ตอบอย่างไรดี

เซึ่ยสินหัวร่อเฮอะฮะกล่าวว่า “ฮูหยินไม่ต้องแตกตื่น เราเมื่อเดิน ทางมาหารือเรื่องนี้กับฮูหยินเพียงสำพัง ย่อมทราบว่าอ๋องวาลาทั้งสาม คิดผลักตันทวอทวอปัฮัว โดยมีจิตเป็นอื่น หามีส่วนเกี่ยวข้องกับฮูหยิน ท่านไม่ เพราะว่าใต้เท้าฮาลือฮาผู้เป็นสามีของฮูหยินอยู่ตรงข้ามกับอ๋อง วาลาทั้งสาม อ๋องวาลาทั้งสามคิดสร้างหุ่นเชิด ย่อมไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง กับชนเผ่าท่าน”

ฮ่อาฮูหยินค่อยระงับสติลง กล่าวด้วยสีหน้าเป็นปรกติว่า “หากว่า ข่าวนี้เป็นความจริง ไม่ทราบกว๋อกงคิดท่าอย่างไร?”

เซึ่ยสินกล่าวอย่างจริงจังว่า “มิใช่เราคิดท่าอย่างไร หากแต่ ด้าหมิงคิดท่าอย่างไร ฝ่าบาทคิดทำอย่างไร?”

ฮ่อาที่นอนเป่าลม โลตัสฮูหยินยกมีอปีดปากหัวร่อกล่าวว่า “ถือว่าผู้อื่นกล่าวผิดไป ไม่ ทราบฮ่องเต้ด้าหมิงคิดท่าอย่างไร?”

สตรีนางนี้นับเป็นหญิงงามยั่วเมืองอย่างแท้จริง ความจริงนางไม่ คิดโปรยหว่านเสน่ห์ต่อหน้าเซี่ยสิน ต่อให้นางคิดทำเซ่นนี้ ที่นี้ก็มืใช่ สถานที่

ยั่วยวนอีกฝ่าย เพียงแต่โดยธรรมชาติของนางเป็นเซ่นนี้ ยาม แย้มยามยิ้ม ยามยกมือวางเท้า ล้วนแสดงเสน่ห์ความงามของสตรีออก มา

อิริยาบถที่ยกมือปีดปากหัวร่ออย่างเอียงอาย กลับปรากฏแก'สตรี อายุสามสิบกว่าปีนางหนึ่ง นับเป็นเรื่องที่ไม่เคยมืมาก่อน เซี่ยสินเห็น เซ่นนั้นต้องครุ่นคิด ‘มิน่าเล่าสามีนางต้องจบชีวิตเพราะนาง เอ่อเล่อเปีย เคอข่านก็สูญเสียดินแดนเพราะนางที่นอนเป่าลม 3.5 ฟุตหากเพียงเอ่ยถึงเสน่ห์ความเย้ายวน ในชีวิตเรายังไม่เคยพบพานสตรีที่เหนือลํ้ากว่านาง’

เซี่ยสินสงบจิตใจแล้วกล่าว “ฝ่าบาทพีโรธโกรธกริ้ว มีพระบัญชา ให้สำนักส่านซีตูซือ ซานซีตูซือ นูเอ่อกานตูซือยกกำลังมาปราบปราม ให้ ฮามี่อ๋องกับเยิ้ยซื่อปาหลี่อ๋องร่วมสนับสมุน”

ฮู่อาฮูหยินยิ้มไม่ออกแล้ว ต้องผุดลุกขึ้น กล่าวด้วยใบหน้าถอดสีว่า “ต้าหมืงยกทัพมาตีวาลาเราแล้ว?”

เซื่ยสินกล่าวซ่าๆ ว่า “ซนเผ่าของฮูหยินเพียงเป็นส่วนหนึ่งของ วาลา ทั้งถูกอ๋องวาลาทั้งสามบีบคั้นอยู่ที่มุมหนึ่ง วาลาlazada ที่นอนลมกลายเป็นของ ฮูหยินตั้งแต่เมื่อใด?”